تحلیل مولفه های تاثیرگذار در تحول آفرینی آموزشی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران

هدف از این تحقیق تحلیل مولفه های تحول آفرینی آموزشی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران بود. در این تحقیق از روش تحقیق ترکیبی (میکس متد) استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق شامل 361 نفر از اعضای هیات علمی (361=n) شاغل به تدریس در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، تربیت مدرس و شیراز بودند که از این تعداد 186 نفر (186=n) به روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند که در نهایت 166پرسشنامه بازگشت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمع آوری داده ها در این تحقیق در قالب چهار بخش کلی به انجام رسید. الف) روش کیفی فراترکیب. داده های حاصل از فراترکیب با جمع آوری اطلاعاتی از قبیل اهداف، نوع و نحوه نمونه گیری، روش تحقیق به کار رفته، تحلیل محتوا، و تحلیل نتایج به دست آمد. نتایج این تحلیل منجر به شناسائی 6 عامل اصلی اثر گذار در امر تحول آفرینی آموزشی (یادگیری، آموزش و تدریس، صلاحیت، کیفیت آموزشی، رهبری، و سیاست گذاری) شد. ب) نظریه برخاسته از داده ها. مولفه های شناسائی شده در روش فراترکیب به هم مرتبط شدند و نظریه ی تحول آفرینی در نظام آموزش عالی ایران شکل گرفت. ج) روش معادلات ساختاری. به منظور آزمون مدل به دست آمده همچنین به منظور جمع آوری داده ها و آزمون فرضیات مربوطه از روش معادلات ساختاری (sem) استفاده گردید و روابط مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که متغیرهای مدل های نوین یادگیری، سبک های رهبری و صلاحیت های آموزشی اثر معنی داری بر تحول آموزشی داشتند. د) جامعه سنجی. هدف از انجام این مرحله از تحقیق شناسایی ارتباطات حرفه ای برون دانشکده ای و درون دانشکده ای اعضای هیات علمی بود. نتایج این مرحله مشخص نمود که از بین سه دانشکده کشاورزی مد نظر تحقیق، دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران رتبه اول ارتباطات برون دانشکده ای را به خود اختصاص داد. همچنین از بین 31 گروه آموزشی مورد بررسی در تحقیق، گروه های آموزشی گیاه پزشکی و زراعت دانشگاه تهران رتبه های اول و دوم ارتباط درون و برون گروهی، را به خود اختصاص دادند و گروه های ترویج و آموزش دانشگاه تهران و تربیت مدرس همچنین گروه زراعت دانشگاه شیراز ، رتبه سوم و چهارم را در بین سه دانشکده مذکور به خود اختصاص دادند.